Waarom de kookboekjes?

Als wij uit huis gingen kregen wij, mijn broers, zus en ik het receptenboekje mee. Mijn moeder schreef dan de meest gemaakte Indische recepten hierin op. Dat verklaart misschien waarom er in het boekje van mijn oudste broer wel het viervoudige aantal recepten in staan dan in het mijne. Er werd dus steeds minder Indisch gekookt, de succesnummers bleven over.......Nu ik de andere recepten ook heb, wil ik ze allemaal weer uitproberen want de meeste gerechten zitten nog wel in mijn herinnering.

Inmiddels hebben de kleinkinderen die uit huis zijn gegaan ook al een boekje meegekregen. Mijn ouders worden ouder, net als iedereen, de kleinkinderen krijgen nog verhalen van de Indische tijd in Indonesie, zij zijn nooit zo vertellerig naar ons geweest. Je bent een Indo of je bent het niet. Gelukkig heb ik een moeder die veel schrijft, want anders gaat er een geschiedenis verloren!

En ook een eetcultuur, Jan Maarten heeft altijd gezegd dat ik het kookboekje gewoon moest uitgeven, gewoon kopieren. Het is een iets andere vorm geworden, toch vanuit mij geschreven. Bij de recepten heb ik wel zoveel als mogelijk de tekst van mijn moeder gebruikt. Een eet- en familieverhaal vanuit mijn optiek.

Natuurlijk is het ook vanuit mijn hobby koken voortgekomen dat ik wil zorgen dat de recepten niet verloren gaan. Ik kook graag en ook graag voor grote groepen, velen hebben dit al gemerkt. De uitgave van het boek BOEKOE KITA, maakte mij weer duidelijk hoe zeer recepten een weergave zijn van familietraditie en cultuur. En ik vind het belangrijk dat nu mijn ouders er nog zijn, meekrijgen dat de eet- en familiegeschiedenis zich voortzet.